In de oorlogsjaren proberen Timon en Lenie Berkhout met hun dochter Lieneke een zo normaal mogelijk leven te leiden. Als op een avond wordt gevraagd een joods meisje van zeventien jaar als onderduiker in hun gezin op te nemen, helpen ze in de nood en doet Marije haar intrede in hun gezin. Ze is zwanger, maar wil niet zeggen wie de vader is. In de maanden die volgen blijkt, dat ze het kind niet wil houden en daarom besluiten Timon en Lenie om het na de geboorte aan te geven als hun eigen kind. Daarbij spreken ze af dat ze Hugo, zodra hij de leeftijd heeft om een en ander te begrijpen, te vertellen wat er is gebeurd. De jaren gaan voorbij en zo komt er ook een eind aan de oorlogstijd, Nederland is bevrijd en in de voortuin staat een klein jongen met een vlaggetje te zwaaien, Hans van Herwijnen, die buiten het dorp woont, herkent iets in het gezicht van het kind wat verstrekkende gevolgen zal hebben voor het gezin Berkhout!
