Debuutroman van een Ierse schrijfster (1969), waarin in de ik-vorm de volwassenwording van Lucy Bastonme ('Bunty') wordt beschreven, een (ondanks haar luie oog) scherp observerende puber, met veel oog voor detail en gevoel voor humor mijmerend over haar vader, voor wie ze in haar ogen een teleurstelling is, over eerste seks en een afgebroken studie. De daarop volgende beschrijving van haar eerste baan bij een uitgeverij in Londen, waar ze na haar proeftijd ontslag moet nemen, doet door het hoge 'Bridget Jones'-gehalte aan het werk van Helen Fielding denken. Terug in Dublin ondergaat haar luie oog een lasercorrectie; ze krijgt een baan bij een ministerie, haar vader sterft - Lucy is dan 21 - en opeens wordt de toon serieuzer: de onzekere puber is een zelfstandige, volwassen jonge vrouw geworden. De aanbevelingen op het omslag, van Cecelia Ahern en John Banville (die de Engelse editie van dit boek vergeleek met de eerste romans van Edna O'Brien) zijn duidelijk bedoeld om met deze bildungsroman zowel 'chicklit'-lezers als literatuurliefhebbers te bereiken.
