Als de 18-jarige Alice na een kortstondige relatie zwanger blijkt, wordt ze door haar ouders niet gesteund. De vader lijkt niets van het kind te willen weten en Alice besluit het kind zelf op te voeden. Als boswachter Emiel haar ten huwelijk vraagt, ziet ze dit als een oplossing. De vader van haar kind blijkt niets van de zwangerschap te weten, en als hij terugkomt wordt Emiel jaloers. Na een angstaanjagende ervaring ontdekt Alice dat ze intussen van haar man is gaan houden. Deze streekroman speelt in de jaren '50 toen het ongehuwde moederschap nog een grote schande was, vooral voor de moeder. Het verhaal geeft een duidelijk beeld van de roddels en veroordelingen waarvan de ongehuwde moeder slachtoffer wordt.
